P. 37. Boortmeerbeek : conclusions
Marc Michiels, dans ses conclusions :
aujourd'hui, les enfants étrangers mis dans des centres fermés en Belgique, sont des enfants !!!
Afsluiting van Marc Michiels :
Oorlog heeft altijd een verwoestend effect op het leven van kinderen. Dat was duidelijk bij het verhaal van Kris Vermeulen over de ondergedoken kinderen en wat de scouts brachten over kindsoldaten en luchtelingenkinderen. We zagen dat naast de oorlogsgruwel er ook heel veel solidariteit en medemenselijkheid bij mensen naar boven komt tijdens oorlogen. Denken we aan het verhaal van Regine over de kinderen met hun doofstomme ouders in de Dossin-kazerne die onmiddellijk volwassen moesten worden om hun ouders doorheen de nazi-brutaliteiten te begeleiden.
Simon die ontsnapt uit de trein en die ongewild zijn moeder in de steek moet laten maar die gelukkig Jean Aerts op zijn weg vindt.. Zo merk je dat cijfers over slachtoffers weinig betekenis hebben totdat ze vertaling krijgen in individuele verhalen. In die verhalen ligt heel veel lijden en onrecht maar zijn er ook vele lichtpunten van hoop en solidariteit. Het kwade dat ook het goede in de mens opwekt.
Er zijn ook vluchtelingenkinderen hier in België die nu vandaag zoals Simon Gronowski moeten onderduiken of achter de tralies worden gezet. Alsof het opsluiten van vluchtelingen achter prikkeldraad of een muur een oplossing is voor het omgaan met vluchtelingen. Een vluchteling blijft een mens. Een mens zonder papieren is een mens. Een werknemer zonder papieren is een werknemer. Een patiënt zonder papieren is een patiënt. Een kind zonder papieren is geen papieren kind. Gelukkig zijn er ook vandaag netwerken die een brede maatschappelijke solidariteitsbeweging op gang brengen en vragen om een humane asiel- en opvangpolitiek. “Beweging voor Kinderen zonder Papieren”, een onafhankelijk pluralistisch netwerk, verzet zich tegen het opsluiten van vluchtelingenkinderen in gesloten opvangcentra in België. Volgens het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties is het opsluiten strijdig met het kinderrechtenverdrag van de Verenigde Naties. Het aantal opgesloten kinderen in België gaat echter met de dag omhoog.
Op dit moment zitten vooral Tsjetsjeense, Oekraïense, Congolese en Chinese kinderen opgesloten.
De geschiedenis blijft zich spijtig genoeg herhalen. De asielprocedures worden verstrakt. De grenzen van het ethisch toelaatbare worden overschreden door de kille uitwijzingslogica van de federale overheid.. Zo zijn er bv. de onderwijskoepels die vinden dat kinderen en jongeren zonder wettig verblijf "hun schoolloopbaan moeten kunnen voltooien".We willen onze steun betuigen voor al deze acties getuigen van heel veel solidariteit en engagement . Of zoals Simon Gronowski zegt: “Kom samen met mij op voor vrede en vriendschap onder de mensen.”
"Respecteer de anderen, wees tolerant. Wees gelukkig.”
Tot slot. Het monument van Boortmeerbeek krijgt er vandaag een broertje bij. In Tetaigne , net over de Belgisch-Franse grens , wordt vandaag een nieuw monument onthuld door Hélène Weinblum ter herinnering aan de 18 joden die er aangehouden werden. Ze werden getransporteerd naar Drancy en op 20 januari 1944 afgevoerd naar Auschwitz. Hélène Weinblum leefde toen als 11-jarige ondergedoken in het dorp bij de dames Maljean en Chauveau.
We nodigen jullie na het Belgische volkslied uit op de tentoonstelling : “Jong zijn in de oorlog.” met aansluitend een receptie. In de tentoonstelling : “Jong zijn in de oorlog ” wordt een klein overzicht gegeven hoe kinderen in 1940-45 leefden en overleefden in die barre tijd. Ook het lijden van kinderen onder het oorlogsgeweld van vandaag als vluchteling én als kindsoldaat …komt aan bod … Deze tentoonstelling is nog tot volgende week vrijdag vrij toegankelijk voor iedereen. Volgend jaar zal de 14 de herdenking van de aanval op het XXste konvooi doorgaan op zondag 6 mei 2007.
Plaque inaugurée à Boortmeerbeek pour le 50e anniversaire de l'attaque du XXe convoi